Sòng sû “Chúi Lêng Gîm” Io̍k Pó͘chi
宋詞 水龍吟(晁補之)
Sòng sû “Chúi Lêng Gîm” Io̍k Pó͘chi
Mn̄g chhun hô khó͘ chhong chhong, Tài hong phōaⁿ ú jû tî chō͘
.
Iu pha sè go̍k, Sió hn̂g te lām, ióng pôe bōe chiū.
Chhoe chin hoân hông, Chiàm chhun tn̂g kiú, Put jû sûi liú.
Soàn chhun siông put ló, Jîn chhiû chhun ló, Chhiû chi sī、 Jîn kan iú.
Chhun hīn si̍p siông pat kiú, Jím khin ko͘ 、Hong lô͘ keng káu.
Ná ti chū sī、Thô hoe kat chí, Put in chhun sán.
Sè siōng kong bêng, Lāu lâi hong bī, Chhun kui sî hāu.
Chòe to chêng iû ū, Chun chiân chheng gán, Siōng hông I kiū.
宋詞 水龍吟(晁補之)
(次韻林聖予《惜春》)
問春何苦匆匆,帶風伴雨如馳驟。
幽葩細萼,小園低檻,壅培未就。
吹盡繁紅,占春長久,不如垂柳。
算春常不老,人愁春老,愁只是、人間有。
春恨十常八九,忍輕孤、芳醪經口。
那知自是、桃花結子,不因春瘦。
世上功名,老來風味,春歸時候。
最多情猶有,樽前青眼,相逢依舊。