[ Sûi Chhiú Liam Lāi】【隨手拈來】
“Mn̂g Chêng” Kò͘ Siâⁿ
《門前》(顧城)
“Mn̂g Chêng” Kò͘ Siâⁿ
《門前》(顧城)
[ Sûi Chhiú Liam Lāi】
“Mn̂g Chêng” Kò͘ Siâⁿ
Góa gōa nī hi bōng, Ū chi̍t ê mn̂g káu
Chá khí, Iông kng chiò tì
chháu siōng
Goán khiā tio̍h
Hû tio̍h kā kí ê mn̂g sìⁿ
Mn̂g chin kē, Tàn thài iông sī bêng liāng ê
Chháu te kiat I ê chéng chí
Hong te iô i ê hio̍h á
Goán khiā tio̍h, Bô kóng ōe
Ū mn̂g, M̄ bián khui khui
Sī goán ê, Chiū cha̍p hun bí hó
Chá khí, O͘ iā iau beh liû lōng
Goán chiong la̍k
hiân khîm kau hō͘ i
Goán put cháu liáu
Goán sū iàu thó͘ tè
Sū iàu éng bōe húi
bia̍t ê thó͘ tè
Goán beh sêng tio̍h
i
Tō͘ kòe it seng
Thó͘ tè sī chhō͘
chhò ê, Ū sî oe̍h ek
Jiân jî, I ū le̍k
sú
【隨手拈來】
我多麼希望,有一個門口
早晨,陽光照在草上
我們站著
扶著自己的門扇
門很低,但太陽是明亮的
草在結它的種子
風在搖它的葉子
我們站著,不說話
就十分美好
有門,不用開開
是我們的,就十分美好
早晨,黑夜還要流浪
我們把六弦琴交給他
我們不走了
我們需要土地
需要永不毀滅的土地
我們要乘著它
度過一生
土地是粗糙的,有時狹隘
然而,它有歷史
Ū chi̍t hūn thian khong, Chi̍t hūn goa̍h niû
Chi̍t hūn lò͘ chúi hô chá khí
Goán ài thó͘ tè
Goán khiā tio̍h
Iōng chhâ ê ó͘ tio̍h nī thô͘
Mn̂g iā pha̍k jia̍t liáu
Goán khin khin khò tio̍h, Cha̍p hun bí hó
Chhiûⁿ āu ê chháu
Bē e koh tiong tōa liáu
I chi iōng chi chiam, Chhiok liáu chhiok iông kng
有一份天空,一份月亮
一份露水和早晨
我們愛土地
我們站著
用木鞋挖著泥土
門也曬熱了
我們輕輕靠著,十分美好
牆後的草
不會再長大了
它只用指尖,觸了觸陽光
No comments:
Post a Comment